Rechlin en Weidinger

De KTB's met bijlagen zijn onze belangrijkste bronnen. Als we die vergelijken, blijkt niet alle informatie juist te zijn. Dat is te begrijpen en te vergeven, nog afgezien van typfouten en dergelijke. Want de schrijvers kregen hun gegevens bijna altijd uit de tweede hand.
Verder gaven ze niet alleen de feiten, maar ook persoonlijke meningen. Ze maakten zich dan soms aan grove overdrijving schuldig, bewust of onbewust.
Het meest opvallend zijn de verschillen tussen de verslagen van ID 207, en die van SS "DF". Hierin klinkt ook een verschil in persoonlijke stijl door. Tussen Hauptmann Rechlin, en Sturmbannführer Weidinger.

Rechlin had de rang van Hauptmann i.G. De laatste afkorting staat voor "im Generalstab". Hij was de Ic (Stafofficier Inlichtingen) van ID 207. Vanaf die plaats met goed overzicht, schreef hij twee verslagen van de gevechtsacties. Het eerste was vooral een heldenverhaal, het andere bevatte bijna alleen feitelijke informatie. De titels waren "Mit Pommern und Ostmärkern in 5 Tagen von Emmerich nach Utrecht", en "Der Kampf um die Grebbe-Linie zwischen Wageningen und Rhenen. Auszug aus dem Kriegstagebuch der 207.I.D." Een voorbeeld uit elk stuk.

"Vorbei ist die Ruhe, Hecken und Graben speien Feuer [aus] Postenstände und Kampfanlagen. In Riesensätzen springen [...] deutsche Soldaten mit Tarnjacke und Helmüberzug bekleidet, [wie] Pantern gegen die Grenzsicherungen der Holländer vor." [NIMH Coll. 401, Inv. Nr. 1289].

(Voorbij is de rust. Heggen en loopgraven spuwen vuur uit wachtposten en gevechtsposities. In reuzensprongen gaan Duitse soldaten met camouflagejak en helmovertrek bekleed, als panters naar voren naar de grensbewakingsposten van de Hollanders).

"Feind (ansch.Aufkl.Abt. auf Krädern) aus Gegend Renkum kämpfend über Wageningen ausgewichen. Wageningen beim Durchschreiten feindfrei und von Zivilbevölkerung geräumt vorgefunden." [Der Kampf, p. 1].

(Vijand, (blijkbaar een verkenningsafdeling op motorfietsen) vechtend uitgeweken uit omgeving Renkum over Wageningen. Wageningen bij doormars vrij van vijand en door burgerbevolking ontruimd aangetroffen).

Weidinger was adjudant, (of commandant, dat is niet duidelijk) van de verkenningsafdeling, AA/SS "DF". Hij bewaarde een uittreksel van het KTB SS "DF" in zijn persoonlijk archief, en verwerkte die (als adjudant mogelijk zelf geschreven) tekst bijna letterlijk in zijn boek "Kameraden bis zum Ende". Hij schreef zeer dramatisch en overdreef sterk. De beschrijvingen krijgen zo het karakter van Indianenverhalen. Een voorbeeld uit zijn brondocument en verhaal.

"Der Feind hatte sich an dem Ostrand Wageningen mit MG. und schweren Waffen eingenistet und leistetet hartnäckig Widerstand. Starke Strassensperren und Minenfelder waren vor dem Ort gelegt. (..) Schritt für Schritt kämpfte sich das Rgt. durch den Ort durch." [Auszug, p. 4].

(De vijand had zich aan de oostrand van Wageningen met machinegeweren en zware wapens genesteld en leverde hardnekkige tegenstand. Sterke wegversperringen en mijnenvelden waren voor de plaats gelegd. (..) Stap voor stap vocht het regiment zich een weg door Wageningen).

"Starke Strassensperren und Minenfelder verzögerten das Eindringen in die Stadt Wageningen. Schritt für Schritt kämpften sich die Kompanien durch den Ort. Immer erneut flackerte der Widerstand aus Häusern, Bäumen und Hecken auf, unterstutzt von gut geleitetem Artilleriefeuer." [ Kameraden, p. 28].

(Sterke wegversperringen en mijnenvelden vertraagden het binnendringen in de stad Wageningen. Stap voor stap vochten de compagnieën zich door de plaats heen. Steeds opnieuw flakkerde het verzet uit huizen, bomen, en uit struikgewas in de achterhoede op, ondersteund door goed geleid artillerievuur).

Duidelijk is hiermee wel, dat we vooral de verslagen van Weidinger met een flinke lading zout moeten nemen.