Als afsluiting van deze serie nog een korte verantwoording. Mijn beeld van het gevechtsverloop op 12.5.40 verschilt op belangrijke punten met dat van eerdere auteurs. Daarbij zijn in het bijzonder te noemen:
x Minister van Oorlog, Sectie "Krijgsgeschiedenis" van de Generale Staf, "Beknopt Overzicht van de Krijgsverrichtingen der Koninklijke Landmacht 10 - 19 mei 1940" (1947). Pag. 91 - 96.
x Ministerie van Oorlog, Hoofdkwartier van de Generale Staf, Krijgsgeschiedkundige Afdeling, "De Strijd op Nederlands Grondgebied tijdens de Wereldoorlog II". Hoofddeel III/Deel 3, "De Operatiën van het Veldleger en het Oostfront van de Vesting Holland Mei 1940" (1955). Pag. 254 - 271.
x Dr. L. de Jong, "Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog". Deel 3, "Mei '40", (1970). Pag. 232 - 236.
x E.H. Brongers, "Grebbelinie 1940", (2002). Pag. 114 - 125.
x H. Amersfoort, P. Kamphuis (red), "Mei 1940 De strijd op Nederlands grondgebied", (2005). Pag. 279 - 285.
Hierbij had ieder een deel van de waarheid in handen, en werden eigenlijk vooral de accenten anders gelegd.
Naar mijn gevoel werden de beelden alleen teveel in zwart - wit getekend en waren ze nog sterk beïnvloed door de eerste publicaties.
Vooral bleef te lang doorklinken, dat de Nederlandse troepen bij de Grebbeberg tegen een overmachtige en veruit superieure vijand moesten vechten. Dat leidt tot grote innerlijke tegenstrijdigheid. Want waarom duurde het (met drie bataljons SS "DF" als breekijzer, en met vijf bijna complete afdelingen artillerie ter beschikking) dan alles bij elkaar toch nog drie dagen voordat het gestelde doel (doorbraak van de Grebbelinie) door 207. ID was bereikt ?
De volgende punten zou ik daarom in het bijzonder willen meegeven:
* De drie bataljons SS "DF" zijn niet vanaf de eerste gevechtsdag, elke dag opnieuw, volledig ontplooid. Dat lukte waarschijnlijk pas in de avond van 12.5 voor het eerst. De aanval werd telkens ingezet met kleinere eenheden als "stoottroepen" in de eerste golf. Logistiek kon het ook niet anders.
* De Duitsers hebben de sterkte van onze verdediging en hun eigen kracht naar mijn mening tot op het eind verkeerd ingeschat. De eigen artillerie werd door hen keer op keer niet (evenmin) optimaal benut.
* De Nederlandse verdediging bij de Grebbeberg was door allerlei oorzaken nog niet op de gewenste sterkte. Toch was de Grebbelinie tussen Wageningen, Achterberg en Rhenen al zó ingericht, dat de aanvallende troepen maar moeizaam vorderingen konden maken. Er was een dag nodig voor het veroveren van het gebied van de Voorposten. Een tweede om de HWL te doorbreken en op te rollen tot aan Kruiponder. Tenslotte nog een derde om de "spoorweglinie" te doorbreken en het gat in de laatste verdedigingslijn zover te verwijden, dat de weg vrij kwam voor de opmars naar Utrecht van 207. ID. De gelaagde defensie (opgesteld in drie lijnen, maar met verdere opstellingen in de tussengebieden) werkte hierbij als een verdediging in de diepte.
Ieder kan zijn eigen mening vormen aan de hand van de brondocumenten. Het NIMH beschikt over bijna alle belangrijke stukken, daarvoor behoeft niet naar het BA-MA te worden gegaan. Als tegenwicht kunnen daarbij wat recente Duitse publicaties worden gelezen. Wat mij betreft is dat de beste manier om het strijdverloop van "Mei 1940" te bestuderen.
Deze blog wordt om technische redenen nu afgesloten. Mijn email-adres is veranderd. Vragen kunnen gesteld worden via www.grebbeberg.nl.
vrijdag 30 december 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reactie